Slaapapneu (OSAS)

Apneu is het kort stoppen van de ademhaling tijdens slaap. Dit komt bij iedereen wel eens voor, het wordt een probleem wanneer er veel ademstops voorkomen en ze ook nog lang duren. In deze folder lees je meer over slaapapneu, oorzaak, onderzoek en behandeling.

Wat is slaap apneu?

Elke keer als je stopt met ademen tijdens de slaap, kan er een zuurstof tekort ontstaan. Daardoor wordt je kort even wakker gemaakt zodat je weer gaat ademhalen. Daar merkt je zelf vaak niets van maar je komt niet in diepe slaap. Die diepe slaap heeft je lichaam nodig om te herstellen en energie te krijgen. Door slaapapneu heb je dus chronisch slaap tekort waardoor je overdag allemaal klachten krijgt zoals;

• Vermoeidheid/geen energie
• Prikkelbaarheid
• Slaperigheid overdag

Als je veel en lange ademstops hebt, blijft het zuurstof gehalte de hele nacht laag, wat schadelijk is voor je organen.  Hierdoor kunnen heel verschillende klachten ontstaan met de volgende symptomen;

• Hoge bloeddruk (hypertensie)
• Hoog cholesterol
• Hart-, en vaatziekten
• Obesitas
• Suikerziekten (diabetes)

Naast stoppen met ademhalen, kan het ook zijn dat de ademhaling sterk verminderd is, dit is een hypopneu. Als iemand meer dan 15 keer per uur ademstops of een verminderde ademhaling heeft, is er spraken van slaapapneu.

Wat is de oorzaak?

In de meeste gevallen ontstaat er een blokkade in de keel waardoor de ademhaling vermindert of stopt. Als we slapen ontspannen al onze spieren waardoor de tong en weke delen verslappen en de keel blokkeren. Er wordt dan gesproken van obstructief slaapapneu (OSA).

Soms ontstaat deze blokkade alleen in rugligging waarbij zwaartekracht de oorzaak is, in dat geval spreken we van een positioneel obstructief slaapapneu (POSA).

Het kan ook zijn dat er vanuit de hersenen te weinig prikkels worden gegeven om adem te halen, waardoor er ademstops ontstaan. Dit wordt centraal slaapapneu genoemd (CSA)

Vaak is er spraken van een combinatie van deze drie oorzaken.

Hoe wordt slaapapneu onderzocht?

Als je snurkt en mensen in de omgeving merken dat je ’s nachts stopt met ademhalen, zou het kunnen dat je slaapapneu hebt. Je wordt dan via de huisarts doorverwezen voor een slaaponderzoek. Dit onderzoek heet een polygrafie waarbij thuis, gedurende één nacht; slaaphouding, ademhaling, snurken, zuurstofgehalte en hartslag wordt gemeten. Dit gebeurt met behulp van een kleine recorder en enkele sensoren die op het lichaam worden aangebracht. Er wordt dan gemeten hoeveel ademstops en vermindering van ademhaling je per uur hebt gedurende een nacht.

Hoe wordt slaapapneu behandeld?

Er zijn meerdere mogelijkheden om slaapapneu te behandelen. De behandeling hangt af van de oorzaak en de ernst van de slaapapneu. Samen met de behandelend arts wordt er gekeken welke behandeling het meest geschikt is. De meest gebruikte behandelingen zijn:

C-PAP

C-PAP staat voor continous positive airway pressure (continue positieve druk in de luchtweg). Met dit apparaat wordt tijdens de nacht lucht via een slang en een masker in de keelholte geblazen. Door de lichte overdruk die er ontstaat, wordt de luchtweg opengehouden.

MRA

MRA staat voor madibulair repositie apparaat. Dit is een soort beugel of bitje voor in de mond, die de onderkaak naar voren houdt waardoor de luchtpijp goed open blijft staan.

SPT

SPT staat voor slaap positie trainer. Dit is een band om de borst gaat met een aan de voorkant een klein papparaatje. Dit apparaatje gaat zachtjes trillen wanneer je op je rug gaat liggen. Op die manier leer je om meer op je zij te slapen en minder op je rug, zonder dat je slaappatroon ernstig verstoord wordt.

Heb je nog vragen?

Heb je nog vragen na het lezen van deze folder? Neem dan gerust contact op met de afdeling

Kijk voor meer informatie op apneuvereniging.nl