Slaapapneu (OSAS)

Apneu is het kort stoppen van de ademhaling tijdens slaap. Dit komt bij iedereen wel eens voor, het wordt een probleem wanneer er veel ademstops voorkomen en ze ook nog lang duren. In deze folder lees je meer over slaapapneu, oorzaken, onderzoek en behandelingen.

Wat is slaapapneu?

Elke keer als je stopt met ademen tijdens de slaap, kan er een zuurstoftekort ontstaan. Daardoor word je kort wakker gemaakt, zodat je weer gaat ademhalen. Daar merk je zelf vaak niets van, maar je komt daardoor niet in diepe slaap. Die diepe slaap heeft je lichaam nodig om te herstellen en energie te krijgen. Door slaapapneu heb je dus chronisch slaaptekort, waardoor je overdag allemaal klachten krijgt zoals:

• Vermoeidheid/geen energie
• Prikkelbaarheid
• Slaperigheid overdag

Als je veel en lange ademstops hebt, blijft het zuurstofgehalte de hele nacht laag, wat schadelijk is voor je organen. Hierdoor kunnen heel verschillende klachten ontstaan met de volgende symptomen:

• Hoge bloeddruk (hypertensie)
• Hoog cholesterol
• Hart- en vaatziekten
• Obesitas
• Suikerziekte (diabetes)

Naast stoppen met ademhalen, kan het ook zijn dat de ademhaling sterk verminderd is. Dit is een hypopneu. Als je 15 keer per uur ademstops of een verminderde ademhaling hebt, is er sprake van slaapapneu.

Wat is de oorzaak?

In de meeste gevallen ontstaat er een blokkade in de keel waardoor de ademhaling vermindert of stopt. Als we slapen ontspannen al onze spieren waardoor de tong en weke delen verslappen en de keel blokkeren. Er wordt dan gesproken van obstructief slaapapneu (OSA).

Soms ontstaat de blokkade alleen in rugligging. Dan speelt zwaartekracht een rol. We spreken dan van positioneel obstructief slaapapneu (POSA).

Het kan ook zijn dat er vanuit de hersenen te weinig prikkels worden gegeven om adem te halen, waardoor er ademstops ontstaan. Dit wordt centraal slaapapneu genoemd (CSA).

Vaak is er sprake van een combinatie van deze drie oorzaken.

Hoe wordt slaapapneu onderzocht?

Als je snurkt en mensen in de omgeving merken dat je ’s nachts stopt met ademhalen, zou het kunnen dat je slaapapneu hebt. Je wordt dan via de huisarts doorverwezen voor een slaaponderzoek. Dit onderzoek heet een polygrafie.

Dit onderzoek gebeurt thuis, gedurende één nacht. Daarbij meten we je slaaphouding, ademhaling, snurken, zuurstofgehalte en hartslag. Dit gebeurt met behulp van een kleine recorder en enkele sensoren die op het lichaam worden aangebracht. Er wordt dan gemeten hoeveel ademstops en vermindering van ademhaling je per uur hebt.

Hoe wordt slaapapneu behandeld?

Er zijn meerdere mogelijkheden om slaapapneu te behandelen. De behandeling hangt af van de oorzaak en de ernst van de slaapapneu. Samen met de behandelend arts wordt er gekeken welke behandeling het meest geschikt is. De meest gebruikte behandelingen zijn:

C-PAP

C-PAP staat voor continuous positive airway pressure (continue positieve druk in de luchtweg). Met dit apparaat wordt tijdens de nacht lucht via een slang en een masker in de keelholte geblazen. Door de lichte overdruk die er ontstaat, wordt de luchtweg opengehouden.

MRA

MRA staat voor mandibulair repositie-apparaat. Dit is een soort beugel of bitje voor in de mond, die de onderkaak naar voren houdt waardoor de luchtpijp goed open blijft staan.

SPT

SPT staat voor slaappositietrainer. Dit is een band om de borst met aan de voorkant een klein apparaatje. Dit apparaatje gaat zachtjes trillen wanneer je op je rug gaat liggen. Op die manier leer je om meer op je zij te slapen en minder op je rug, zonder dat je slaappatroon ernstig verstoord raakt.

Heb je nog vragen?

Heb je nog vragen na het lezen van deze folder? Neem dan gerust contact op met je zorgverlener.

Kijk voor meer informatie op apneuvereniging.nl.